تأمین و ساخت برنامه های تلویزیونی ، آن جا که اختصاصاً متکی بر نشانگان بصری است، حضور بیش از پیش متخصصان و صاحبان ذوق و سلیقه را می طلبد تا خروجی ها خشک، بی مفهوم و یا حتی توهین آمیز به نظر نرسند و مخاطبان ـ درگروه های مختلف ـ به راحتی امکان برقراری ارتباطی مفید و کارآمد را با رسانه داشته باشند و اهداف برنامه سازان نیز تأمین گردد.
این مقاله می کوشد تا با بررسی اجمالی برخی ازشیوه های تأثیرگذاری عناصر تصویریدر رسانه های ارتباطی جمعی ، تأثیرنقش طراحان، مدیران هنری و اهل سلیقه و دانش که ماحصل تلاش آنان امروزه بسیار فراتر از چاشنی برنامه ها تلقی می شود و ساختار رسانه را در ابعاد کلان در برمی گیرد را به کنکاش بنشیند.
